Wij hadden afgesproken om, om 10:00 uur te vertrekken. Wij kregen van een Amerikaan op de steiger hulp die onze boeg even in het midden van de box vasthield, waardoor wij met de zijwind die er stond wat makkelijker de box konden uitvaren. Marina Seaport verlaten en na de betonning SB-uit richting sluis.
Op de eerste foto de twee vuurtorens met lichten die zeeschepen en jachten in elkaar moeten varen om IJmuiden veilig aan te lopen.
Naar de sluis varend staat aan BB-zijde van ons het staalbedrijf Corus.
Corus is een Indiaas-Brits-Nederlandse multinational. Corus Group is een internationaal concern dat in staal en aluminium produceert. Het heeft belangrijke productielocaties in Nederland, het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, België, Frankrijk en Noorwegen. Het hoofdkantoor staat in Londen. Bij Corus werken 41.200 mensen in meer dan veertig landen, waarvan 11.300 in Nederland.
Op de wereldranglijst van staalproducenten staat Corus op de vijfde plaats. Het is tegenwoordig eigendom van Tata Steel, een multinational in staal met het hoofdkantoor in Bombay (Mumbai), India.
Het grootste bedrijf van Corus in Nederland is het geïntegreerde staalbedrijf in IJmuiden. Het terrein van Corus Bandproducten IJmuiden is het grootste aaneengesloten bedrijfsterrein van Nederland en ligt in de gemeenten Heemskerk, Beverwijk en Velsen. Het bedrijf produceert vooral hoogwaardig en bekleed staal in de vorm van rollen (ook wel ‘Band’ genoemd). De oorspronkelijke naam Koninklijke Hoogovens, refereert nog aan de eerste activiteit, die vooral uit hoogovens bestond.
In 2005 bedroeg de staalproductie van Corus in Nederland 6,9 miljoen ton. Dit staal wordt gebruikt in de auto-industrie, in de bouw en in de verpakkingsindustrie (bijvoorbeeld in drankblikjes en spuitbussen). Staal van Corus wordt ook toegepast in buizen, batterijen en in witgoed.
Corus beschikt over tal van fabrieken. Op het terrein, dat deels in Heemskerk ligt, deels in Beverwijk en Velsen, staan onder andere twee kooksfabrieken, een pellets- en sinterfabriek, twee hoogovens, een (oxi)staalfabriek, een warm- en twee koudbandwalserijen en diverse fabrieken waar het staal gecoat of geverfd wordt, zoals in de DVL (dompelverzinklijn).
Daarnaast zijn er vier havens, waarvan twee een directe verbinding met de Noordzee vormen. De research- en developmentafdeling van Corus vormt een belangrijk onderdeel van het bedrijf. Grote onderhouds-, renovatie- en nieuwprojecten worden uitgevoerd door het interne ingenieursbureau Projects & Technical Consultancy (PTC).
In 2005 werkten bij Corus Nederland 12.000 mensen, waarvan 9500 in de vestiging te IJmuiden. Corus heeft ook een vestiging in Delfzijl, waar plakken en staven aluminium worden geproduceerd. Deze tak van het bedrijf staat sinds de verkoop van de andere aluminiumactiviteiten van Corus “in de etalage”. Met een jaaromzet van 2,2 miljard euro is Corus Nederland een van de grootste Nederlandse bedrijven en daarnaast een van de weinige grote Nederlandse bedrijven actief in de basisindustrie. De winst over 2007 bedraagt 695,6 miljoen euro.
Het bedrijf heeft een eigen spoorwegnet, dat is aangesloten op het Nederlandse nationale net, en zelfs een eigen vereniging voor liefhebbers van stoomlocomotieven, Corus Stoom IJmuiden. Ook is er een eigen orkest: het Corus Orkest. Tot Operatie Decibel in 1995 had het zelfs een eigen netnummer: 02514. Het bedrijf beschikt over een brandweerkorps, een garage en een tankstation.
Bij de sluizen aangekomen moesten wij even wachten op uitkomende jachten.
De Sluizen van IJmuiden vormen bij IJmuiden de verbinding tussen het Noordzeekanaal en de Noordzee. Het sluizencomplex bestaat uit de Zuidersluis uit 1876, de Middensluis uit 1896, de Noordersluis uit 1929 en de Spuisluizen. Ten westen van de sluizen ligt het Forteiland, onderdeel van de Stelling van Amsterdam.
Jarenlang was de Noordersluis de grootste schutsluis van Nederland en Europa. Door de toename van de afmetingen van de schepen is deze sluis inmiddels een bottleneck geworden voor de scheepvaart naar de Haven van Amsterdam. De gemeente Amsterdam wil graag een nieuwe, nog grotere, vierde zeesluis om ruimte te bieden voor het groeiende scheepvaartverkeer.
Bij de Spuisluizen bevindt zich ook een gemaal, dat het grootste van Nederland is. Dit vervult een belangrijke rol in de afwatering van een groot deel van Noord- en Zuid-Holland.De Amsterdamse haven en de stad Amsterdam zijn vanaf het ontstaan in de 13e eeuw nauw met elkaar verbonden. De monding van de Amstel, tussen de Dam en het IJ, was de oudste haven van Amsterdam. Langs het Damrak en de Warmoestraat verrezen de huizen van kooplieden die een belangrijke rol speelden in de ontwikkeling van de haven en de handel in Amsterdam.
In de 16e eeuw breidde de haven zich uit naar de Lastage, een buurt aan de oostkant van de oude Binnenstad, waar ook scheepsbouw plaatsvond. In de 17e eeuw werden eilanden in het IJ aangeplempt die tevens een plaats boden voor uitbreiding van de havenactiviteiten, dit werden de Westelijke Eilanden en de Oostelijke Eilanden.
De haven van Amsterdam was met de Noordzee verbonden via de Zuiderzee. Deze verzandde steeds meer, zodat een betere verbinding nodig werd. Het Noordhollands Kanaal, gegraven op initiatief van Koning Willem I, van Amsterdam naar Den Helder, werd voltooid in 1825.
Dit kanaal voldeed al snel niet meer aan de eisen van het scheepvaartverkeer. Pas de opening van het Noordzeekanaal van Amsterdam naar IJmuiden in 1876 gaf de Amsterdamse haven een goede, rechtstreekse verbinding met de Noordzee. Daarna zette een nieuwe groei- en bloeiperiode voor de Amsterdamse haven in. Aan het einde van de 19e eeuw werden nieuwe havens in het nu afgesloten IJ aangelegd: het Oostelijk Havengebied.
Ook langs het Noordzeekanaal en in Amsterdam-Noord werden nieuwe havens gegraven. De oorspronkelijke haven ter hoogte van de Amstelmonding verloor zijn functie met de aanleg van het Centraal Station op drie aangeplempte eilanden in het IJ.
Een verbeterde verbinding met het achterland werd gevormd met de ingebruikname van het Merwedekanaal in 1892, waardoor een betere verbinding met de grote rivieren ontstond. Met de verbreding van dit kanaal en de verlenging tot aan Tiel werd het Amsterdam-Rijnkanaal gerealiseerd. Na de opening hiervan in 1952 had Amsterdam een goede verbinding gekregen met de belangrijkste scheepvaartverbinding naar Duitsland.
In het kader van het Algemeen Uitbreidingsplan werd vanaf de jaren vijftig het Westelijk Havengebied sterk uitgebreid. Het Oostelijk Havengebied verloor meer en meer zijn functie en werd vanaf de jaren negentig ingericht tot woonwijk.
Van de 15e tot de 19e eeuw was Amsterdam de belangrijkste haven van Holland, daarna nam Rotterdam die functie over. Sindsdien is Amsterdam de tweede haven van Nederland.
Varende op het Noordzeekanaal werden wij regelmatig in beide richtingen door de snelle draagvleugelboten voorbij gevaren deze brengen je van Velsen-Zuid over het Noordzeekanaal binnen een half uur naar Amsterdam Centrum. En elke zondag (behalve in juli en augustus) vaart de ‘Bazaarboot’ naar de Beverwijkse Bazaar.
Aan SB-zijde kwamen wij het overslagbedrijf Ceres tegen. Doordat ACT de laatste tijd steeds minder klanten heeft is er voor 43 van de 200 werknemers geen plaats meer. Het bedrijf sluit gedwongen ontslagen niet uit. De terminal verloor onlangs drie grote containercontracten die zij had. Eén werd opgeheven, twee andere verhuisden naar Rotterdam. Haven Amsterdam rekent erop dat het aantal containers dat naar Ceres komt zal dalen van 650.000 naar 200.000.
Aan BB-zijde op het voormalige NDSM-terrein een lichtschip en de Pollux. De Pollux is een replica van een 3-mastbark zeilschip van omstreeks 1850, jarenlang in gebruik als opleidingsschip voor matrozen van de koopvaardij.
Het schip is op 11 september 1940 te water gelaten en in januari 1941 in gebruik genomen als opleidingsschip voor het Matrozen Instituut. Later werd het de Lagere Zeevaart School van de K.N.Z.&.R.V. Het lag van 1940 tot 1984 afgemeerd aan het Oosterdok te Amsterdam. Als opleidingsschip deed het dienst tot 1989.
Daarna is het verplaatst naar IJmuiden waar het tot 2004 in gebruik was als internaatschip. Nu is het schip weer terug in Amsterdam, ligt in Het IJ bij het vroegere NDSM terrein en wordt gebruikt als restaurant. De Pollux is het laatste in een serie van 6 opleidingsschepen die vanaf 1849 tot 1989 als zodanig dienst hebben gedaan.
Aan SB-zijde varen wij voorbij het havengebouw in 1969 hebben wij na de voltrekking van ons huwelijk op het oude stadhuis in Amsterdam, daar onze receptie in het restaurant op de bovenste verdieping gegeven.
Nadat wij het Centraalstation voorbij gevaren waren, varen wij voorbij twee cruise schepen die aan de terminal lagen afgemeerd.
Op weg naar de Oranjesluizen kwamen wij heel veel scheepjes tegen die heerlijk over het IJ aan het varen waren en zo alle bezienswaardigheden konden bekijken die in de Amsterdamsehaven te bezichtigen zijn. Wij moesten op de wachtplaats voor de jachten afmeren, omdat we de vorige schutting net miste. Hier kwam een Bavaria 46 genaamd naast ons afmeren en vroegen of er bij ons in de haven nog een plaats voor hen beschikbaar was, ik gaf aan dat hij beter even telefonisch contact met de havenmeester kon opnemen.
Nadat wij geschut waren en de Schellingwouderbrug waren gepasseerd, hebben wij heerlijk naar Edam gezeild.
Toen wij de ingang van de haven waren gepasseerd wachten ons een verrassing, op het begin van de A-steiger stond onze zoon en onze schoondochter ons op te wachten en waren blij dat wij weer terug waren in de haven.
Het was behoorlijk druk op onze vereniging WSV De Zeevang nadat wij afgemeerd waren hebben wij met zijn vieren een heerlijk glas champagne gedronken op onze veilige terugkomst. Later hebben wij bij de Chinees in Volendam een maandmenu besteld, en na bezorging heerlijk in de kuip opgegeten.
Op onze nieuwe Nespresso voor ons allen een heerlijke Nespresso Grands Crus gemaakt en daarna moesten de jongelui weer richting huis keren.
Over de afstand van 32.75 Nm. hebben wij 6 uur en 55 minuten gedaan met een gemiddelde snelheid van 4.73 knoop, met een wind van ZW 3-4 Bf.