Jacqueline Vanderschaeghe zou ons naar het Belle Epoque Centrum begeleiden, daar zou Rita weer klaar staan om ons door het Belle Epoque Centrum te begeleiden.
Maar eerst moesten er kaartjes gekocht worden en Rita had ons verteld, neem de lift naar de bovenste verdieping, dan kom je uit op het dakterras van het Belle Epoque Centrum. Je kan er genieten van het uitzicht op de mozaïek bank, gemaakt uit honderden tegeltjes die uit verschillende Blankenbergse Belle Epoque-huizen komen. Op dit terras vinden we tevens prachtige authentieke glasramen.
Daarna zijn wij via de trap een verdieping lager gegaan:
Aan de hand van allerlei leuke activiteiten op het tweede verdieping, komen we meer te weten over de lokale bevolking, het vissersleven, hoe het was om een bezoekje te brengen aan het strand, hoe het toerisme bloeide, welke kledij men droeg en naar welke muziek men luisterde.
Daarnaast zie je hoe Blankenberge genoot van de grote realisaties zoals de Pier, het Casino, de haven, de dijk en de Paravent.
Ga je een verdieping lager, leer je meer over hoe de grote hotels hun bloei kenden in de Belle Epoque periode en hoe de kunstenaars de elite volgden. Aan de hand van filmbeelden zie je hoe naar het strand gaan een heuse belevenis was en hoe Blankenberge z’n uitbreiding kende.
Op deze verdieping schetst men ook het wereldgebeuren van de Belle Epoque periode en zie je hoe men tegels en tegeltableaus gebruikte om hun kamers te decoreren.
Op de Belle étage waan je een echte edelman of edelvrouw in deze volledig ingerichte woonkamer uit 1894! Men haalde er professionelen bij om te zorgen dat deze woonkamer identiek werd gedecoreerd zoals die eruit zag in de Belle Epoque periode.
En dan de kelder verdieping Sous-sol
In contrast met de belle étage, komen we terecht in de ‘sous sol’ waar het personeel van ‘Madame’ en ‘Monsieur’ vertoefden om het eten klaar te maken en de laatste roddels van de buren te delen.
Het Belle Epoque Centrum laat je kennis maken met de mooiste tijd die we in de 19de en 20ste eeuw kenden: De belle époque.
Deze periode kent zijn gloriejaren tussen 1870 en 1914, werd na W.O.I omschreven als de ‘belle époque’, Frans voor de ‘mooie eeuw’. Bij ons sprak men van een ‘gouden tijdperk’.
De burgerij kende toen een redelijke welstand. Ten gevolge van de industriële revolutie ontstond naast de oude adel een nieuwe industrie- en handelsburgerij. Deze elite wilde met volle teugen genieten. Ze ontvluchtte de ongezonde en deprimerende steden op zoek naar de natuur en alternatieven voor de verveling.
Eind 18de eeuw ontdekte men de aantrekkingskracht van de zee en de badplaatsen maakten algauw furore. De aanleg van de spoorwegennetten was de aanzet voor echte volksverhuizingen tijdens het toeristisch seizoen. Deze rijke toeristen eisten een comfortabel verblijf, badinstellingen én voldoende ontspanningsmogelijkheden.
Badcultuur vroeg om badarchitectuur, en naast luxueuze hotels kwamen de kustvilla’s in trek. Weldra boden de toeristische wijken een kleurig en verrassend schouwspel. De plaatselijke vissersbevolking, het dienstpersoneel en de arbeiders konden zich aan de rijkdom enkel vergapen.
Men restaureerde en verbouwde drie belle époquevilla’s, daterend van 1894, tot een uiterst attractief bezoekerscentrum. Je wordt ondergedompeld in de zorgeloze en feestelijke sfeer die Blankenberge uitstraalde ten tijde van de belle époque.
Een interactieve tentoonstelling met affiches, postkaarten, spelletjes, kledingsstukken, foto’s en filmmateriaal vertelt een nostalgisch verhaal. Bewonder enkele prachtige exemplaren van de wandtegeldecoratie en ontdek wat Art Nouveau betekende in Blankenberge.
Na het Belle Epoque Centrum hebben wij nog enkele balustrades met mooie tegeltjes en hekwerken bekeken, ook is goed te zien dat ‘Madame’ en ‘Monsieur’ via de trap en de balustrade hun woning konden betreden en dat het personeel via een klein deurtje in de kelder terecht kwam.
Hier hebben wij afscheid genomen van onze gids Rita en haar hartelijk bedankt voor het begeleiden en uitleg geven tijdens de stadswandeling.